Aşık Veysel-Uzun İnce Bir Yoldayım-Dinle

Uzun İnce Bir Yoldayım- Türkü Sözleri Uzun ince bir yoldayım Gidiyorum gündüz gece Bilmiyorum ne haldeyim Gidiyorum gündüz gece Dünyaya geldiğim anda Yürüdüm aynı zamanda İki kapılı bir handa Gidiyorum gündüz gece Uykuda dahi yürüyom Kalmaya sebep arıyom Gidenleri hep görüyom Gidiyorum gündüz gece Kırk dokuz yıl bu yollarda Ovada dağda çöllerde Düşmüşem gurbet ellerde Gidiyorum gündüz gece Düşünülürse derince Irak görünür görünce Yol bir dakka miktarınca Gidiyorum gündüz gece Şaşar Veysel işbu hale Gah ağlayan gahi güle Yetişmek için menzile Gidiyorum gündüz gece

Aşık Veysel-Benim Sadık Yarim Karatopraktır-Dinle

KARA TOPRAK- Sözleri Kara Toprak Dost dost diye nicesine sarıldım Benim sadık yarim kara topraktır Beyhude dolandım (ey yar) boşa yoruldum Benim sadık yarim kara topraktır Nice güzellere (ey yar) bağlandım kaldım Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum Her türlü isteğim (ey yar) topraktan aldım Benim sadık yarim kara topraktır Koyun verdi kuzu verdi süt verdi Yemek verdi ekmek verdi et verdi Kazma ile döğmeyince kıt verdi Benim sadık yarim kara topraktır Adem’den bu deme neslim getirdi Bana türlü türlü meyva yetirdi Her gün beni tepesinde götürdü Benim sadık yarim kara topraktır Karnın yardım kazmayınan belinen Yüzün yırttım tırnağınan elinen Yine beni karşıladı gülinen Benim sadık yarim kara topraktır İşkence yaptıkça (ey yar) bana gülerdi Bunda yalan yoktur herkes de gördü Bir çekirdek verdim dört bostan verdi Benim sadık yarim kara topraktır Havaya bakarsam (ey yar) hava alırım Toprağa bakarsam dua alırım Topraktan ayrılsam nerde kalırım Benim sadık yarim kara topraktır Dileğin var ise Allah’tan Almak için uzak gitme topraktan Cömertlik toprağa verilmiş Hak’tan Benim sadık yarim kara topraktır Hakikat ararsan açık bir nokta Allah kula yakın kul Allah’ta Hakk’ın hazinesi gizli toprakta Benim sadık yarim kara topraktır Bütün kusurumu (ey yar) toprak gizliyor Merhem çalıp yaralarım düzlüyor Kolun açmış yollarımı gözlüyor Benim sadık yarim kara topraktır Her kim ki olursa bu sırra mazhar Dünyaya bırakır ölmez bir eser Gün gelir Veysel’i (ey yar) bağrına basar Benim sadık yarim kara topraktır